باید یک بار، به خاطر همه‌چیز گریه کرد!

آن قدر که اشک‌ها خشک شوند.

 باید این تن اندوهگین را چِلاند و بعد دفتر زندگی را ورق زد،

 و به چیز دیگری فکر کرد.

باید پاها را حرکت داد و

 همه‌چیز را از نو شروع کرد...!