این روزها که می‌گذرد، جور دیگرم
دیگر خیال و فکر تو افتاده از سرم
دیگر دلم برای تو پرپر نمی‌زند
دیگر کلاغ رفته به جلد کبوترم
دیگر خودم برای خودم شام می‌پزم
دیگر خودم برای خودم هدیه می‌خرم
دیگر بلد شدم که خداحافظی کنم
دیگر بلد شدم که بهانه نیاورم
اسمت چه بود؟ آه از این پرتی حواس
این روزها من اسم کسی را نمی‌برم
رضاکیاسالار
در این شب سرد، بیدارم و بس
دلتنگ توام، درگیر قفس
با هر چه صدا، با هر چه نفس
فریادرس تو، ای عشق
من از تو دل نمی کندم، تو با من همسفر بودی
کنارت زندگی کردم، تو از من بی خبر بودی
جز داغ از تو ندیدم، ای عشق خاموش
یاد فراموش، در شب سرد
خاموشم و سرد ، با یاد تو من
گفتم دل از این بیراهه بکن
من خسته ام از آواره شدن
دنیای عجیبی است!، آدم کسانی را در جایگاه‌هایی می‌بیند که در حد آن جایگاه نیستند!.
این بی‌عدالتی و فقر و ظلمی که در دنیا دیده می‌شود بی‌علت نیست؛
وقتی اداره‌ی امور و ردای خلافت الهی به کسانی غیر از اهلش سپرده می‌شود بهتر از این نمی‌شود.
تا زمانی که ، خواسته ای از کسی نداری " خواستنــــــــی "
هستی ...!
بعضی‌وقت‌ها احساس می‌کنم،
که هیچ‌چیز معنی ندارد !
در سیّاره‌ای که میلیون‌ها سال است،
با شتاب،به سوی فراموشی می‌رود،
ما در میان غم،زاده شده‌ایم،
بزرگ می‌شویم،
تلاش و تقلّا می‌کنیم،
بیمار می‌شویم،
رنج می‌بریم،
سبب رنج دیگران می‌شویم،
گریه و مویه می‌کنیم،
می‌میریم،
دیگران هم می‌میرند،
و موجودات دیگری به دنیا می آیند،
تا این کمدی بی‌معنی را از سر گیرند !!!
" ارنستو ساباتو "
دیدن آینده در فال قهوه/تاروت/شمع